Nikt nie zdoła nas oderwać od Chrystusa, gdyż tylko Pan ma słowa życia wiecznego. Chrystus Pan ustanowił na ziemi Kościół żywy i tym Kościołem jesteśmy dziś my wszyscy, którzy stanowimy żywe członki Kościoła. W tym znaczeniu każda rodzina, nawet najmniejsza, nawet bezdzietna jest Kościołem Domowym w znaczeniu powszechnym. I niech ma Bóg w opiece tego, kto by temu przeczył, nawet gdyby był samym papieżem. Już sam św. Paweł Apostoł rzekł nam jasno i stanowczo: „ I choćby to był nawet sam anioł z Nieba. Niech będzie przeklęty każdy, kto by was uczył inaczej, innej ewangelii, niż to i o tym, co jest zapisane w Chrystusowej Ewangelii”. Po temu w Kościele ja i my wszyscy Kresowianie wytrwamy o czym jestem przekonany, jak trwali w Kościele, masakrowani siekierami nasi przodkowie i nikt nawet sam papież Franciszek od Kościoła Chrystusowego nas nie oderwie, nawet gdyby mu się przytrafiło, że i samby w tych trudnych czasach zbłądził. Jednakże jak napisałem na wstępie nie nam sądzić! Papieża Franciszka i jego przybocznych osądzi sam Bóg Najwyższy. Nawiasem mówiąc, gdy widzimy te wszystkie obrzydliwe uchwały, lansowane nam przez parlamenty: polski, europejski, amerykański i inne, to czyż człowieka nie może ogarnąć wrażenie, że niekiedy zło zwycięża...... . Na szczęście to tylko wrażenie, gdyż my chrześciejanie zawsze rodziliśmy się niejako na nowo, właśnie w ciężkich prześladowaniach. Tak było za Heroda i za Nerona, tak było za Hitlera, Stalina, Bandery i Szuchewycza, tak będzie i w przyszłości. Niech nas Boża Opatrzność w tym zawsze wspiera i nigdy nas nie opuszcza.

Co do osoby nieszczęsnego Metropolity Lwowa Andrzeja Szeptyckiego, wypowiadałem się już wielokrotnie, jak dla przykładu wtedy gdy pisałem: „Postawa Waszych Ekscelencji z Cerkwi grekokatolickiej na Zachodniej Ukrainie w tej spawie, przywodzi mi w pamięci dwa straszne obrazy. Pierwszy to słynny już list metropolity Andrzeja Szeptyckiego do wiernych z 1943 r. (właściwie grudzień 1942), w którym zdołał wydusić z siebie słowa: ‘nie zabijaj’, a koniecznie trzeba wyjaśnić, że działo się to gdy mordy na niewinnej ludności polskiej trwały już i rosły na potęgę. Opieszałość metropolity Lwowa jest tu bezdyskusyjna, jego odpowiedzialność duchowa, osobista za ludobójstwo na Kresach także. Niech ma Bóg w opiece każdego, kto by temu przeczył, proszę czytać dokumenty, sprawozdania AK oraz relacje świadków, a potem wyrokować. Drugi straszny obraz, który przywodzi mi pamięć to państwo Krzyżaków. Właśnie ten Zakon NMP, który mieczem zawojował ziemię Prusów, a potem przez wieki gnębił Polaków, właśnie ten Zakon NMP, tak gorliwy, tak pobożny, jednak nieuczciwy, a w poliytyce bezwzględny, zdradził w końcu Kościół katolicki i przeszedł na protestantyzm. Z Zakonu krzyżackiego zrobiły się nagle z dnia na dzień protestanckie Prusy Książęce. Za katolicką Cerkiew na Ukrainie trzeba się modlić, by fałszowanie prawdy nie stało się celem samym w sobie i by polityka nie była w niej ważniejsza, niż głoszenie miłości Boga i człowieka, także Polaka.”.

W duchu odpowiedzialności napisałem krótki komentarz pod artykułem ks. Tadeusza Isakowicza – Zaleskiego, siląc się by zachować Ducha Bożego i spokój. Artykuł ten zatytułowany: „Decyzja Watykanu nie uspokoi kontrowersji wokół abp. Szeptyckiego”, można przeczytać pod adresem:

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/decyzja-watykanu-nie-uspokoi-kontrowersji-wokol-abp-szeptyckiego/99rv0j

 Z poważaniem

Sławomir Tomasz Roch