15 sierpnia święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Maryja, matka Jezusa Chrystusa pochodziła z plemienia
Judy, była potomkinią Dawida. Ojcem Marii był Heli, a matką Anna.
Dogmat wiary ogłoszony w roku 1950 przez papieża Piusa XII
stwierdzający, że pod koniec swojego ziemskiego życia Najświętsza
Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały. Podczas gdy Chrystus własną mocą „wstąpił do
nieba”, Najświętsza Maryja Panna mocą Bożą została „wzięta do nieba”.
Kościoły wschodnie od V wieku obchodziły koimesis (gr. „zaśnięcie”)
Najświętszej Maryi Panny.
Wniebowzięcie zajęło miejsce Zaśnięcia,
kiedy w VII wieku przyjęte zostało to święto w Rzymie.
Święto nazywane jest także Świętem Matki Boskiej Zielnej. W
Kościele jest obchodzone od V wieku n.e. W Polsce i w krajach
europejskich czci się Matkę Boską Zielną jako patronkę ziemi. Wtedy też
składa się Marii ofiary z darów ziemi: zioła, warzywa, kwiaty.
W niektórych rejonach Polski w czasie obrzędów religijnych związanych z
tym świętem święci się wiązanki kwiatów. Wierzono, że taki bukiet
nabiera mocy magicznych i leczniczych. Po poświęceniu bukiet
przechowywany był w domu i używany podczas praktyk religijno-magicznych.
Do dzisiejszego dnia używa się nazw ziół, które wywodzą się od Matki Boskiej.
Dziewannę wielkokwiatową często określano jako warkocze Matki Boskiej,
traganek szerokolistny nazywany był włosami Matki Boskiej, dziurawiec
zwyczajny to dzwonki Matki Boskiej, a krwiściąg lekarski to z kolei
baranki Najświętszej Panny.
W całym kraju święto Matki Boskiej Zielnej obchodzone jest bardzo
uroczyście, jednak największe obchody mają miejsce w Kalwarii
Zebrzydowskiej. Odbywają się tam inscenizacje Zaśnięcia Marii oraz Jej
Wniebowzięcia.
e-mail 
Strona gotowa do druku
